سلسلهٔ طریقتی علیّه رضویه معروفیه نعمت‌اللهیه سلطانعلیشاهیه مجذوبعلیشاهیه یکی از طرایق اصیل و استوار صوفیانه در جهان اسلام و دنیای تشیع میباشد که سرچشمه و منشاء اعتبار خود را از اتصال سلسلهء اقطاب این طریقت به حضرت ختمی مرتبت محمدبن عبدالله صلوات الله علیه و آله و سلم اخذ مینماید

 

در زمان حضرت رسول ص افراد خاصی بودند که نزد رسول اکرم و به دست ایشان یا به دست نماینده تام الاختیار ایشان حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام بیعت ولوی انجام داده بودند که از زمره آنان میتوان از جناب سلمان پارسی و جناب اویس قرن نام برد. پس از صدور فرمایش نبوی “من کنت مولا فهذا علی مولاه” و تنصیص صریح حضرت رسول اکرم ص در مورد مقام ولایت حضرت علی ع در واقعه غدیر خم بر عموم مردم شاهد عینی صحنه واضح و مبرهن گردید که اختیار دار امور ولایت حضرت علی علیه السلام محسوب میشوند. سالها پس از رحلت حضرت رسول اکرم ص، حضرت علی  به تربیت یکی از جوانان مومن و ارادتمند صادق که در قید بیعت ایشان بود یعنی جناب شیخ حسن بصری پرداخته و برای اخذ بیعت ولوی به ایشان اذن و جواز دادند. به این ترتیب در زمان حضرت علی و سپس چهار امام همام ع بعد از ایشان جناب حسن بصری در اقصا نقاط سرزمینهای اسلامی سفر میکرد و به نیابت ائمه معصوم معاصر خود یکی پس از دیگری،  از طالبان مومن صادق، بیعت ولوی میگرفت. پس از رحلت جناب شیخ حسن بصری، جناب شیخ حبیب عجمی که توسط جناب شیخ حسن بصری تربیت شده بود با اذن و اجازه ائمه اطهار معاصر خود و به نیابت از آنان  بیعت ولوی میگرفت و سپس جناب شیخ داوود طائی با اذن و اجازه ائمه اطهار معاصر خود و به نیابت از آنان  از طالبان بیعت ولوی، بیعت میگرفت  و سپس جناب شیخ معروف کرخی که دربان حضرت رضاعلیه السلام بود به اذن و جواز ایشان و به نیابت از ایشان از طالبان بیعت میگرفت و سپس جناب شیخ سَری سقطی به اذن و جواز ائمه اطهار معاصر خود و به نیابت از آن بزرگواران از طالبان بیعت میگرفت و سپس جناب شیخ جنید بغدادی به اذن و جواز امام زمان معاصر خود  و به نیابت از ایشان از طالبان بیعت میگرفت تا دوران غیبت صغرای امام دوازدهم اختتام یافت و دوران غیبت کبرا آغاز شد و چون جناب جنید بغدادی اجازه اخذ بیعت در زمان امام قائم از طرف امام قائم علیه السلام و به نیابت از ایشان داشت، با پایان دوران غیبت صغرا و آغاز دوره غیبت کبرا برمبنای همان اذن و  اجازه به نیابت از امام علیه السلام به ماموریت خود ادامه داد و این ماموریت پس از رحلت جناب شیخ جنید بغدادی توسط  جناب  شیخ ابوعلی رودباری به نیابت از امام قائم علیه السلام ادامه یافت و پس از ایشان نیز توسط جناب شیخ ابوعلی کاتب ادامه یافت و پس از ایشان این ماموریت توسط جناب شیخ ابوعثمان مغربی و سپس جناب شیخ ابوالقاسم کوُرَکانی و سپس جناب شیخ ابوبکر نساج و سپس جناب شیخ احمدغزالی و سپس جناب شیخ ابوالفضل بغدادی و سپس جناب شیخ ابوالبرکات و سپس جناب شیخ ابو مسعود اشبیلی اندلسی و سپس جناب شیخ ابو مدین و سپس جناب شیخ ابوالفتوح صعیدی و سپس جناب شیخ نجم الدین کمال کوفی و سپس جناب شیخ صالح بربری و سپس جناب شیخ عبدالله یافعی و سپس جناب شاه سید نورالدین نعمت الله ولی و سپس جناب شاه سید برهان الدین خلیل الله و سپس جناب شاه سید حبیب الدین و سپس جناب سید میرکمال الدین و سپس جناب شیخ سیدمحموددکنی و سپس جناب شیخ سید شمس الدین دکنی و سپس  جناب شاه سید علیرضای دکنی ادامه یافت. در این ایام به اقتضای زمان، و به اذن و جواز جناب شاه سیدعلیرضای دکنی یکی از نمایندگان تام الاختیار ایشان به نام جناب شیخ سیدعبدالحمیددکنی معصومعلیشاه از خطه هندوستان رهسپار سرزمین ایران و عراق شد و به نمایندگی از جناب شاه سیدعلیرضا دکنی و به نیابت از امام قائم علیه السلام  از طالبان به اخذ بیعت ولوی پرداخت و سالکان متعددی را در کَنَفِ تربیت خود پرورش داد و  به بالاترین مدارج معنوی ارتقاء بخشید. پس از شهادت این بزرگوار، یکی از مریدان کمال یافته ایشان به نام جناب شیخ نورعلیشاه طبسی عهده دار ادامه ماموریتشان شده و به نمایندگی از جناب شاه علیرضای دکنی و به نیابت از امام قائم عج در زمان خود در سراسر شهرهای ایران و عراق از طالبان قبول بیعت ولوی میفرمود . پس از شهادت این بزرگوار، جناب شیخ حسینعلیشاه اصفهانی مامور ادامه همان مسئولیت گردید وبنا به فرموده حضرت آقای مجذوبعلیشاه گنابادی در سخنرانی بیست و پنج مهرماه هشتادوهشت شمسی به هندوستان نیز رفته و خدمت حضرت آقای شاه علیرضای دکنی شرفیاب شده و سپس به ایران مراجعت نمود،  و به این ترتیب بعداً پس از وفات جناب شاه علیرضای دکنی بعنوان جانشین آن بزرگوار و به نیابت از امام قائم عج از طالبان اخذبیعت ولوی فرمود و پس از ایشان جناب شیخ مجذوبعلیشاه همدانی و سپس جناب مستعلیشاه شیروانی و سپس جناب رحمتعلیشاه شیرازی و سپس جناب سعادتعلیشاه اصفهانی و سپس جناب سلطانعلیشاه گنابادی و سپس جناب نورعلیشاه گنابادی و سپس جناب صالحعلیشاه گنابادی و سپس جناب رضاعلیشاه گنابادی و سپس جناب محبوبعلیشاه گنابادی مامور گشتند تا به نیابت از امام قائم ع از طالبان قبول بیعت کنند

​

پس از شهادت جناب شیخ محبوبعلیشاه گنابادی، عموی بزرگوار ایشان جناب آقای دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه گنابادی مامور اخذ بیعت ولوی و تعلیم و تزکیه و تربیت قابلان و مستعدان شدند. اگرچه حضرت آقای مجذوبعلیشاه از طرف دستگاه های اطلاعاتی و دایره ای موسوم به “ادیان و فِرَق” وابسته به دو نهاد “سازمان اطلاعات سپاه پاسداران – وزارت اطلاعات نظام ولایت فقیه” در ایران سالها در حصر و حبس خانگی قرار داشتند و از ایشان خواسته میشد تا فرد مورد نظر حکومت به جانشینی ایشان در طریقت نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه معرفی گردد، اما ایشان مُصّرانه این امر را نمیپذیرفتند. بالاخره در اسفندماه 1396 یک شورای پنج نفره با صدور بیانیه ای، اقدام به خلع علنی قطب جلیل القدر سلسله نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه نمود و خود، امور اجرائی سلسله را بطور غاصبانه به دست گرفت و از این زمان به بعد با فشار زیاد تلاش کرد که حضرت آقای دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه اعلام بازنشستگی کرده و امور را رسما به همین شورای قطبیت خمسه واگذار نمایند  اما ایشان حاضر به قبول این پیشنهاد نشدند و با این که از این لحظه به بعد ممنوع التصویر و ممنوع الصحبت شدند و میکروفن از جلوی ایشان برداشته شد و امکان ملاقات و دیدار با ایشان منتفی گردید و مجالس فقری تعطیل شد، اما ایشان باز هم حاضر به قبول فشارها نشده و نهایتا در تاریخ 13 تیر ماه 1398در یک مصاحبه وقتی شخص مصاحبه کنند عرض کرد آیا آقای جذبی را به جانشینی خود تعیین کرده اید فرمودند “حتی اکر من بگویم آقای جذبی جانشین من هستند، خداوند یک درویش وارسته را از جای دیگر میفرستد و میگوید این باید باشد”  به این ترتیب تکلیف جانشینی بعد از خود را برای همیشه و برای همه روشن ساختند. بر همه مشخص شد که ایشان جانشین خود یعنی “قطب چهلم” سلسله علویه رضویه معروفیه نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه را براساس نص صریح تعیین فرموده اند.

در عین حال برای حفظ جان این بزرگوار، ایشان را با نام و نام خانوادگی معرفی نمیکنند  و از ایشان به عنوان “جناب آقای درویش وارسته” نام میبرند.  ضمنا جناب آقای درویش وارسته قطب چهلم سلسله فقری سلسله نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه مجذوبعلیشاهی  را مخیر و مختار ساخته اند که تا زمان حصول شرایط مساعد در جامعه از معرفی خود، خودداری نمایند. به این ترتیب پیروان طریقت نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه، پس از شهادت حضرت آقای مجذوبعلیشاه به طریقی که خود ایشان در مبحث دعای تجدید عهد مشخص فرموده بودند به طور انفرادی با جناب درویش وارسته تجدید بیعت نموده و با فشردن دو دست چپ و راست خود در یکدیگر و تلاوت دعای “اللهم انی اجدد له عهدا و عقدا بیعتا فی صبیحة یومی هذا ” بر عهد و پیمان ولوی خود با اقطاب طریقت علویه رضویه معروفیه نعمت اللهیه سلطانعلیشاهیه مجذوبعلیشاهیه و با حضرت آقای دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه و جانشین منصوص ایشان یعنی جناب آقای درویش وارسته قطب چهلم سلسله نعمت اللهیه پا برجا مانده اند و هم اکنون دوران انتظار و صبر را سپری مینمایند تا زمان مناسب فرا رسد و حضرت آقای درویش وارسته، با ارائه نص صریح خود پرده از نام و نشان خویش بردارند و به معرفی خود بپردازند

شایسته ترین آموزش و توصیه حضرت پیرطریقت جناب آقای دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه به پیروان واقعی و صادقشان چنین بوده است: ما دراویش در دوستی مانند آب زلال و روان، و در مقام دفاع از اصول و ارزشهای فقر و عرفان در برابر ظالم مانند سنگ خارا و صخره صمّا سخت و استوار هستیم